Wie was Coen?

Coen Rudolf was een zonnetje met een wolk ervoor. Geboren uit een verslaving kwam hij als tweejarig jochie bij mij, zijn biologische grootmoeder, die door adoptie zijn zorgmoeder werd. De geestelijke en emotionele schade van Coens geboorteomstandigheden waren toen al niet omkeerbaar meer. Ik kreeg een kind, een zoon, van wie ik van meet af aan wist dat zorgen om hem zowel zijn als mijn levensweg verder zouden bepalen. Ik aanvaardde dat ten volle. Ik hield van hem.

Een vertrouwensarts had me in een vroeg stadium al gewezen op de mogelijkheden dat zich van alles aan problemen zou kunnen aandienen en dat klopte ook. Rond Coens vijfde of zesde jaar openbaarde zich het syndroom van Gilles de la Tourette, een ongecontroleerde spierbeweging, een soort tic. Door er zoveel mogelijk langs te leven in plaats van er het accent op te leggen, verdween dat syndroom ook weer. Voorts was er sprake van adhd en vanaf de puberteit van borderline, van dat alles wel de meest ingrijpende aandoening.

Door te proberen hem een mooie jeugd te bieden, rust en regelmaat in zijn leventje te brengen en bovenal veel liefde te geven, is het mij niettemin gelukt Coen te laten opgroeien en hem de nodige belangrijke dingen te laten beleven zoals een veilige schooltijd, mooie vakanties met skisport, zwemmen, scouting etc.

Wat niet betekent dat de door hersenschade veroorzaakte problemen uitbleven, integendeel. Bij tijd en wijle deden zich grote moeilijkheden voor. Het kind miste nu eenmaal het juiste inzicht en het vermogen bestendigheid voor zichzelf te creëren of verantwoordelijkheden te dragen.

Toch wil dat niet zeggen dat dit leven louter lijden werd. Coen was een lief kind, een grappig kind. Met veel spontaniteit en een toch goed ontwikkelde sociale antenne. Die al vroeg veel vriendjes had en die vriendjes ook langdurig aan zich wist te binden, die heel trouw in zijn vriendschappen was. Ik heb Coen veel liefde willen geven, maar ik kreeg er ook veel liefde en warmte voor terug. Problematische periodes werden afgewisseld door goede tijden met grappige voorvallen. Dan brak de zon vol door de wolken heen.

Op 8 oktober 2018 is Coen verongelukt. Met zijn motor waar hij zo trots op was. Het was een maand voor zijn 26ste verjaardag. Coen Rudolf, een zonnetje met een wolk ervoor dat zijn mogelijkheden niet waar mocht maken. In de Stichting Coen wil ik hem laten voortleven.

Margriet Rudolf-Peeters